Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu quidem reddes; Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Duo Reges: constructio interrete. Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Tenent mordicus.
Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quae cum essent dicta, discessimus. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
At vero facere omnia, ut adipiscamur, quae secundum naturam sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et solum per se expetendum et solum bonum Stoici dicunt.
Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Stoici scilicet. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Igitur ne dolorem quidem. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Quod vestri non item. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quid censes in Latino fore? Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
